آدم مطمئن

خدایا من غیر تو کسی ندارم که ازش کمک بخوام!

فردا یه روز خیلی مشکلی خواهد بود!!!!!!!!!!!!!

خدایا خواهش می کنم! خدایا خواهش می کنم! پلییییییییییییییییییییییز!!! کمک!!!
مرسی! بخدا ایندفه دیگه از ته قلبم می گم خوب می شم! آدم خوبی می شم! پلیییز! خودت می دونی که چقدر به کمکت نیاز دارم؟!‌:((((

*راسی! من نمی دونم چرا وقتی بدونم یه اتفاق بدی واسم می افته! اولش خیلی نگران می شم بعدشم هم عادی می شم!!!! یعنی اگه یکی منو ببینه اصلا فکر نمی کنه که من نگران چیزی هستم!
بیشتر اوقات هم که غمگینم یا یه مشکل خیلی بدی واسم اتفاق افتاده هیچکس حس نمی کنه!!! و همه فکر می کنن یه بچه شاد و شنگولم مثلا!‌

مثلا وقتی ...... اوندفه اون کارشو کرد و بهم نامردی کردن چند نفر! خیلی بدجور ضربه خورده بودم! خیلی بدجور! اونجوری ممکنه فقط اولین دفه تو زنگیم بود! اما بازم نمی خواستم خودش یا دوستاش بفهمه خودمم حواسم بود که ناراحت معلوم نشم! یکی دو روز اول که فکر کنم فهمیده باشن اما از اون به بعد کاملا عادی رفتار می کردم! اصلا اون فکر کرده بود که فراموشش کردم! آخه نمی دونست که داخلم هنوزم چه غوغایی به پا بود!!!

*می دونی، فکر می کنم آدم قابل اطمینانی هستم  والله! قصد تعریف از خود ندارم! یعنی چرا دارم... ولی راست هم هست! آخه یه دختره یی فوق العاده لجباز و محتاط اوندفه داشت بام حرفمی زد بعد وسط حرفاش همینجور عادی اسم دوستاشم میاورد و اینا! من فکر کردم حواسش نبوده! چون قبلا دیده بودم با بقیه چه قدر محتاط حرف می زنه و حتی با خودم!
گفتم: اسم دوستات رو لو نده!
گفت:‌ چرا مگه تو لو می دی اسمشونو!
گفتم: خب، تو که همیشه مواظب بودی و اینا
می گه:‌ نه وقتی از یکی مطمئن بشی دیگه اشکالی نداره!
گفتم: نه بابااااااااااا! از کی تا حالا شما به من مطمئن شدین؟!!!! شما به من اطمینان دارین؟! می شه بگم چی شد که اطمینان پیدا کردین به من؟!!!
بازم مثا همیشه نگفت و حالااااااااااااااااا! فهمیدم دیگه!!!

*از این شکلکه خیلی خوشم میاد! 

الانم دارم می رم بیرون! التماس دعا واسه فردآ!
خداااااااا