عکس!!
بلاخره!
عکسه که تقریبا بعد از دو هفته گیرم اومد!
بعدش هم حالش نبود بذارم!
به قول وبلاگر ها نوشتنم هم نمی یاد!
راسی سایزش زیاده، بهتره Save Target کنین!
حال داشتین و خواستین، ببینین!
اوه راستی! وسطیه منم! 
تکمیل: نزدیک بود یادم بره، با اینکه ما کاره ای نیستیم:
خلیج العربی
تکمیل: خیلی ها از ترانه یی که تو این وبلاگ گذاشتم خوششون اومده! ویدیو ش رو هم واسه دوستدارانش می ذارم...
Marwan Khoury - Kel Al Qasayed
Size : 36.9 MB
این ترانه مخصووووصا تقدیم می شه به سارا خانوم و آقای همسرشون.
که من چند وقتی سر نزدم بهشون و بعد که رفتم دیدم وبلاگشون رو بستن! امیدوارم موفق باشین و دلیل بستنش هم برطرف بشه و برگردین! :-)
اون ترانه حسین الجسمی رو هم متاسفانه پیدا نکردم!
مدینه الترفیهیة
آره! باز رفته بیدیم!!
حال داد حسابی!
بچه ها از قبل گفته بودن بریم و اینا!
من هم عبدالرحمن رو برداشتم و رفتیم!
قبل اینکه بریم زنگ زدم خونه خاله و گفتن که احمد ضیا نرفته! آقا منم گفتم من میام دنبالت!
خلاصه دنبال اونم رفتیم و یه بلیط اضافی!
بعدش هم اونروز فقط واسه عائله بود! یعنی خونواده ها و پسرا و مردا رو تنهایی نمی ذاشتن چز اینکه باهاشون یه خانومی باشه!
مصطفی اینا هم با ابوحید به عنوان دار آلقرآن رفتن تو و گفتن هر کی اومد گفت من با علی رهمانی ام بذارید تو!
ما هم همینو گفتیم و گذاشتنمون!
خلاصه حسابی حال داد!
زیاد هم بودیم!
آدمای خوشتیپ هم زیاد بودن!!!
چندتا بروبچز مدرسه ای دیگه هم دیدیم!
همینا! دیگه چی؟
آهان! اخرش هم سوار اعصار شدیم! این دیگه بازییه که روده های آدم رو زیر و رو می کنه! بدجووور!!!!
قبل از اون هم همچین بگی نگی گیج بودم بعد از اون که هم من م هم مصطفی حالمون همچین خوب نبود! البته من بازم اما مصطفی بدتر!
حق هم داشت! از صبح ساعت ۱۱ اینا که سر پا بودیم یا تو اون چیز میزا نشستیم که دل و روده آدم رو می ریزه بیرون تا اون ساعت که تقریبا ساعتای ۸ بود!
دیگه هیچی! بعد از اون هم تو قطار موت و بعدش هم جندول! بعد اون دیگه جایی ننشستم من! آخه بعدش قرار بود دنبال ش.... هم برم فرودگاه! کلا شب با مدینه الترفیهیه زیاد حال نمی کنم! روزش خیلی حال می ده!
راسی!!!! یه دختره یی بود همچین قیافه ی نازی داشت!
بعد! من وقتی دیدمش یکم به قیافه ش خیزه شدم! بعدش که راه افتادیم داشتیم از بغلشون رد می شدیم عبدالرحمن گفت نگاش کن نگاش کن جون من!
آخه مثل اینکه اون داشته نیگا می کرده که این اینجوری گفته!من که نگاش کردم قیافه ش اینجوری شده بود:
لوول! البته نه به این شدت! یعنی یه حالت تعجب بود! نفهمیدم چرا! اونورتر که رفتیم دو دستی زد تو صورتش!البته با حالت کاملا شوخی! بازم نفهمیدم واسه چی فقط خندم گرفت!
اما بعدش عبود که آخر از همه بود گفتش که گفتن: ایرااااااااااانیــــــــــــن!!!
آخه تا این عبالرحمن گفته ایرانین اونا تعجب کردن و فهمیدن که ما هم ایرانی هستیم!
دیگه .... امممم!!!!
سو.... رو هم دیدم! خوشم نیومد! خودش رو گرفته بود!
راسی یه پسره یی هم بود قبلا تو باص باهامون بود و با یکی دعوا کرد که اون روش شکایت کرد و از مدرسه اخراج شد و اینا! اون رو هم دیدم!
من با یه حالتی نگاش کردم که یعنی سلام!! دیدم طرف همچین خودشوو گرفت که نگـــــــــو!!!!
طرف اصلا درست نمی شناختمش تو مدرسه می یومد حرف می زد! آخه همه ازش بدشون اومده بود!منم باهاش خوب رفتار می کردم! حالااااااا ....!!!!
بیخیال!
P.s: عکسا هم به زودی می ذارم!
دل من سیاه ست ولی آبی رو خیلی دوست دارم
روزای روشن آفتابی رو خیلی دوست دارم!